Enkonduko：

En industriaj produktadprocezoj, temperaturo estas unu el la gravaj parametroj, kiujn oni devas mezuri kaj kontroli. En temperaturmezurado, termoparoj estas vaste uzataj. Ili havas multajn avantaĝojn, kiel simpla strukturo, oportuna fabrikado, larĝa mezurintervalo, alta precizeco, malgranda inercio kaj facila fora transdono de eliraj signaloj. Krome, ĉar la termoparo estas pasiva sensilo, ĝi ne bezonas eksteran elektrofonton dum mezurado, kaj ĝi estas tre oportuna uzi, do ĝi ofte estas uzata por mezuri la temperaturon de gaso aŭ likvaĵo en fornoj kaj tuboj kaj la surfacan temperaturon de solidoj.

Funkciprincipo:

Kiam du malsamaj konduktiloj aŭ duonkonduktaĵoj A kaj B formas buklon, kaj la du finoj estas konektitaj unu al la alia, kondiĉe ke la temperaturoj ĉe la du krucvojoj estas malsamaj, la temperaturo de unu fino estas T, kiu nomiĝas la labora fino aŭ la varma fino, kaj la temperaturo de la alia fino estas T0, nomata la libera fino (ankaŭ nomata la referenca fino) aŭ la malvarma fino, elektromova forto generiĝos en la buklo, kaj la direkto kaj grando de la elektromova forto rilatas al la materialo de la konduktilo kaj la temperaturo de la du krucvojoj. Ĉi tiu fenomeno nomiĝas "termoelektra efiko", kaj la buklo konsistanta el du konduktiloj nomiĝas "termoparo".

La termoelektromova forto konsistas el du partoj, unu parto estas la kontakta elektromova forto de du konduktiloj, kaj la alia parto estas la termoelektra elektromova forto de unuopa konduktilo.

La grandeco de la termoelektromova forto en la termokupla buklo rilatas nur al la konduktila materialo, kiu konsistigas la termokuplon, kaj la temperaturo de la du kuniĝoj, kaj havas nenion komunan kun la formo kaj grandeco de la termokuplo. Kiam la du elektrodaj materialoj de la termokuplo estas fiksitaj, la termoelektromova forto estas la temperaturoj de la du kuniĝoj t kaj t0. Funkcio estas malbona.